55-plussers zijn welkom in de kunststofsector

Patrick De Bie is 55 jaar en volgt sinds kort het tewerkstellingstraject van PlastIQ in Oost-Vlaanderen. Na een carrière in de textielsector als meestergast kwam er 3 jaar geleden een abrupt einde aan zijn actieve loopbaan na onenigheid met zijn toenmalige werkgever. Patrick had een mooie job en deed vaak  interventies in het buitenland. De zoektocht naar nieuw werk bleek echter moeilijker dan verwacht. Vooral zijn hoge leeftijd speelde hem parten.

Patrick hoe ben je bij KIEM terechtgekomen?

Via een infosessie in de VDAB werkwinkel in Oudenaarde kwam ik in contact met Marieke van PlastIQ. Ik was onmiddellijk te vinden voor  de afwisselende en uitdagende job in de kunststofsector. Vooral het nieuwe sprak mij enorm aan. Iedereen is op zoek naar nieuwe uitdagingen, iets nieuw.

Hiervoor was jij een tijdje werkzoekend? Hoe lang?

Ja van 2014,  bijna 3 jaar en een half. Ik heb veel gesolliciteerd en vaak geen antwoord gekregen. Je moet daar eerlijk in zijn, leeftijd speelt daarin een belangrijke rol. Mensen willen niet meer investeren, elke opleiding kost geld. Ze vragen zich af hoe lang zal ik nog meegaan. Misschien stellen ze ook wel de vraag zijn deze mensen nog gemotiveerd? Alhoewel ik toch nog 8 jaar moet werken….

Wat vind jij dat je bedrijven te bieden hebt?

Ervaring. Daarom geen ervaring in kunststoffen, maar wel ervaring om in een productieomgeving te werken en met mensen te werken. Ik ben ook rustiger nu dan vroeger. Ik breng rust in een ploeg.

Je leert ook jezelf kennen. Je loopt eens met je hoofd tegen de muur en leert jezelf beetje bij beetje beter kennen. Het zorgt er ook voor dat ik realistisch ben. Vroeger dacht ik altijd: verhogen van job, meer verdienen, meer verantwoordelijkheid,… Maar nu ben ik realistisch genoeg om te weten zo hoog als ‘toen’ zal ik niet meer geraken. Je mag verwachtingen hebben, maar je moet realist blijven. Je moet weten welk diploma je hebt, welke ervaring je hebt. Wat kan ik bieden aan een werkgever? Welke job kan ik bekomen?

Is het KIEM - traject van PlastIQ een meerwaarde in je zoektocht naar werk?

Ja, ik ben heel blij met de kans die ik gekregen heb. Ik ken nu toch al een basis van kunststoffen.  Als ik daar een  machine zie staan, weet ik toch al wat er aan het gebeuren is. Ik weet al iets. Ik ben toch geen leek meer en  je staat al een stap verder dan je concurrent.  Het is belangrijk dat je weet waarover ze praten. Als je dat de eerste keer hoort die kunststoffen, al die verschillende namen…  Nu kennen we de machines en  weten  hoe ze ingesteld worden. Het is natuurlijk een begin. Als je op gesprek gaat bij de bedrijven hoor je dat je al snel  twee tot drie jaar moet meelopen in het bedrijf  vooraleer je aan machines mag komen. Dat zijn matrijzen van duizenden euro’s hé.

Waar zie jij jezelf binnen 3 jaar?

Werken! Dat is het belangrijkste. Het liefst nog in mijn stagebedrijf in Oudenaarde want dat is lekker dichtbij.

Heb je tips voor jouw jongere medecursisten?

Als je jong bent, heb je hoge verwachtingen, je wil zo ver mogelijk geraken. Ze moeten misschien leren van stap per stap te gaan.  Geduld te hebben en te investeren in de toekomst.

Patrick heeft elke dag met het openbaar vervoer van Oudenaarde naar de opleidingsplaats in Oostakker gependeld. Uiteindelijk vond hij heel snel een stagebedrijf dicht bij zijn woonplaats en start op 06/11 met een vacaturegerichte stage van 4 weken.

We wensen hem alle succes toe!

POPULAIR

GET SOCIAL